Hilversum – De zaal is koud als we binnenkomen, maar als Ruth Jacott in het tweede uur bij Tros Muziekcafé begint te zingen, voelt dat voor het publiek als een warme douche.
Mijn eerste ontmoeting met Ruth Jacott dateert alweer van jaren geleden en komt nog uit de tijd dat ik werkzaam was als service-adviseur bij Autocentrum Pordon in Utrecht (1995-2001). Ruth Jacott en haar man Humphrey Campbell reden een Mercedes-Benz van het type S-Klasse. Zij en haar man waren altijd reuze enthousiast en kwamen over als een gelukkig stel. Ik vond het altijd leuk om ze in ‘ons theater’ te mogen ontvangen. Ze zijn vooral puur, lief en aardig, zonder poespas of ook maar een greintje BN’ers arrogantie: “What you see is what you get.”
Tijdens de uitzending van Radio 2 maakt Ruth veel indruk met het liedje ‘Mad about the Boy.’ Met haar verschillende gezichtsuitdrukkingen en geweldige uithalen weet zij het publiek in het Muziekcafé te raken. Ruth heeft enorm veel bewondering voor zangeressen als Billie Holiday, Tina Turner, Beyoncé, Diana Ross en Dinah Washington. Het zijn stuk voor stuk vrouwen die allemaal geweldig kunnen zingen, wereldhits maken, maar ze hebben nog een andere overeenkomst met elkaar: De dames hebben allemaal een moeilijk jeugd gehad, en zijn desondanks toch heel grote artiesten geworden. De muziek die Ruth nu aan iedereen laat horen is een verzameling van de beste zangeressen van de wereld. De titel van haar laatste cd heet zoals ze eigenlijk zelf is: Simply the best.
Jaren na onze eerste ontmoeting ben ik Ruth via radio en televisie blijven volgen. De laatste keer dat ik haar live heb zien zingen was bij het optreden van de Toppers in 2010, en nu dan bij Tros Muziekcafé. Het valt me op met hoeveel enthousiasme en energie ze daar staat. Niets lijkt haar te veel zijn en ze kan de hele wereld aan. Na afloop maken we nog een praatje en neemt ze alle tijd voor me. Dat is ook wel het leuke van het Podium de Vorstin. Het is er knus, en de artiesten zijn in principe binnen handbereik. Met Ruth heb ik het gehad over de tijd dat we elkaar hebben leren kennen. En ondanks het feit dat ze in haar leven al zo veel mensen ontmoet heeft, zei ze mij ook nog te herkennen. Ik had het al warm van haar miniconcert, maar nu slaan de vlammen me echt uit.
Ze heeft een kracht en een onuitputtelijke energie die je in de zaal voelt, en die nog sterker is als ze ineens naast me staat. Ik krijg een knuffel van haar en we laten ons samen op de foto zetten. Ze is nog steeds dezelfde lieve schat van toen. Mijn dag (nee, mijn weekend) kan niet meer stuk.
Reporter: Gilbert
Comments