Prinses Diana wordt vandaag 19 jaar na haar dood herdacht over de hele wereld en bewijst dat je land na je dood nog bijzonder populair kan zijn.
The people’s princess was een ware hartendief. Prinses Diana werd direct na haar verloving met prins Charles een van de meest gefotografeerde vrouwen ter wereld. In het begin van haar bekendheid was ze nog te jong en onzeker om haar eigen stijl door te drukken. Er was Diana genoeg duidelijk gemaakt wat ze niet kon dragen en wat ze dan wel kon dragen, was van minder belang. In de lijn lopen van de rest van de koninklijke familie was de leuze. Rokken die de knie bedekten en niet te opvallende creaties werden aangewezen. Haar schuchtere, onschuldige meisjes look ruimde al gauw plaats voor een zelfbewuste uitstraling van een volwassen en stijlvolle jonge vrouw.
Diana raakte na enige tijd gewend aan haar prinsessenstatus en vertaalde haar zelfverzekerdheid nu ook in haar profilering als trendsetter. Ze kleedde zich modieus en maakte hier haar naamkaartje van. De prinses wist een verfijnde smaak aan sierlijke elegantie te koppelen. Het resultaat: vrouwelijke sensualiteit die iedereen verbaasde.
Naast haar inzet voor goede doelen herinneren de meeste fans haar als een modebewuste vrouw die een voorbeeld was voor iedereen. Haar garderobe was elegant, maar ook veelzijdig. Zo had de prinses een passie voor de grote Franse en Italiaanse couturehuizen. Zowel het modehuis Chanel, Lagerfeld als Dior kleedden de royal meermaals met geslaagde en aparte creaties. Minder bekend was echter dat Diana ook een oprechte interesse had voor kledij van eigen bodem.
Engelse ontwerpers vonden in de prinses een ideale ambassadrice voor jong Engels talent in de modewereld. Sommige creaties van grote en ook van minder bekende modeontwerpers werden onlosmakelijk verbonden met de Britse royalty. Iedereen herinnert zich wel de stijlvolle zwarte galajurk met het ruime decolleté, om de prinses ook eens van haar sexy kant te tonen. De rode en gele creaties van Versace of stijlvolle mannelijke ogende maatpakken van Armani zijn ook al even onvergetelijk. Het lichtblauwe pakje en opvallende wit-blauwe hoed die Diana droeg bij een van haar laatste bezoeken aan haar studerende zoon William in Eton zijn net zo onvergetelijk geworden als de prinses zelf. Alle toonaarden van blauw, licht én donker, kwamen voorbij: dit was Diana’s lievelingskleur. Het lichtblauwe tweed mantelpakje van Chanel droeg ze beeldig. Andere favoriete garderobekleuren waren geel of roze.
Bij voorkeur koos de prinses in elk geval voor levendige en zachte tinten. Waar ze ook verscheen, casual of chic, de prinses maakte steeds een bijzondere keuze wanneer het op haar garderobe aankwam. Haar modebewuste uitstraling sloeg bij de massa aan en zorgde voor heel wat imitaties. Van de blonde lokken tot de jurk, alles wat Diana had werd nagebootst bij duizenden fans die daarmee in haar voetsporen wilden treden. De prinses werd het uithangbord van de hele natie. Haar bekendste jurk werd de zwarte zogenaamde revenge dress waarmee ze met haar ex prins Charles scheen af te willen rekenen.
Het feit dat Diana een fortuin aan kledij spendeerde, werd haar makkelijk vergeven, want Groot-Brittanië kon zich geen beter visitekaartje inbeelden. Diana brak radicaal met de traditie dat de Britse royals er stijf bijliepen en hierdoor niet tot de verbeelding van de massa spraken. Diana’s kledij was een verlengstuk van haar grote persoonlijkheid. Ze werd de grootste trendsetter van haar tijd en bracht ook het dragen van een hoed weer in de mode, waardoor vele vrouwen het gevoel kregen even als de prinses te kunnen schitteren. Diana was én blijft de prinses met de allure van een glamoureuze ster van het witte doek.
