Rohn Meijer, geboren in Nederland opgegroeid in Amerika en woonachtig in Milaan, rolde per ongeluk de fotografie in. De 70-jarige fotograaf heeft de grootste namen voor zijn lens gehad en als je niet beter zou weten zou je denken dat hij voor de fotografie is geboren. Zo fotografeerde hij Carla Bruni, Naomi Campbell, Linda Evangelista, Kate Moss, Liv Tyler en Karen Mulder. Hij exposeert zijn serie ‘Dreamgirls’ tot en met 20 december a.s. in de Eduard Planting Gallery te Amsterdam. De serie is gemaakt in het begin van de jaren ’90, bij diverse shows in Milaan, Parijs en New York. De foto’s weerspiegelen de dynamische en feestelijke sfeer achter de schermen.
Carla Bruni – Foto: Rohn Meijer
Waar kwam het idee van de expositie ‘Dreams go on’ vandaan?
“Ik kwam zo’n zes jaar geleden tijdens het opruimen oude dia’s tegen en ik dacht ‘wauw, waarom ligt dit hier te niksen!’. Ik heb ze gescand en gekeken of ze nog goed waren en vervolgens afgedrukt.”
Why Amsterdam?
“Eduard Planting (de galeriehouder) heeft mij gevraagd, dat was 3,5 jaar geleden toen hebben we een eerste show gehouden.”
Wat is jouw fascinatie om de modellen juist backstage te fotograferen?
“Er hangt een totale feestsfeer, met heel veel spanning. Het is heel druk, het haar en de make-up moeten gedaan worden en de kosten van zo’n show zijn gigantisch dus het moet tot in de puntjes perfect zijn. Alles draait om het klaarmaken voor dat ene moment: De catwalk. Er zit maanden werk in een show van zo’n 12 minuten. Het is geweldig om daar deel van te zijn.”
“Er kwamen lange slanke meiden binnengelopen, ze waren leuk om te zien maar nog niet veel bijzonders.”
Hoe ben je met fotografie in aanraking gekomen?
“Eerst heb ik de Rietveld Academy gedaan, de keramiek afdeling, en ben ik net als één van mijn studievrienden naar Italië verhuist. Toen ik vervolgens terugkwam naar Nederland verhuisde hij even later ook terug en had hij eerst een plek nodig om te slapen. Hij heeft toen voor 6 maanden op mijn bank gebivakkeerd. Hij was fotograaf en ik ging met hem mee om te helpen. Ik ontdekte dat ik de modewereld zo fascinerend vond. Er kwamen lange slanke meiden binnengelopen, ze waren leuk om te zien maar nog niet veel bijzonders. Echter ondergingen ze vervolgens door de make-up en het licht een gigantische metamorfose waarbij plotseling jukbeenderen tevoorschijn kwamen die er eerst niet waren, hun ogen twee keer zo groot werden en er complete haarcreaties ontstonden.”
Marpessa – Foto: Rohn Meijer
Was er ook veel haat en nijd achter de schermen?
“Nee helemaal niet eigenlijk. Ja, sommige modellen praatten niet met elkaar, dat zag je nog wel eens. Het zal zonder meer bestaan maar dat heb ik zelf dus eigenlijk bijna niets van gemerkt.”
De foto’s in deze expositie zijn van iconen als Kate Moss, Linda Evangelista, Liv Tyler etc. Merk je een verschil met de ‘topmodellen’ van nu?
“Vroeger deden de modellen veel meer zelf. Er waren wel mensen voor de haar en make-up maar de modellen speelden ermee en corrigeerden het wat. Ze maakten de ogen wat donkerder of de lippen wat groter. Ze keken echt naar het totaalplaatje. Tegenwoordig zie je dat niet meer, alles wordt voor ze gedaan.”
“Zelfs bouwvakkers wisten wie Naomi Campbell of Claudia Schiffer was.”
“Ik herinner me nog wel een keer dat een model voor een spiegel bij het podium stond en wat zat te rommelen aan haar jurk. Die bleek véél te groot te zijn. Dus ze vouwde de stof dubbel en zorgde dat haar hand in zo’n positie zat dat het voor het publiek niet zou opvallen. Nu heb je altijd fittings en hebben veel modellen ook maar één outfit voor de show.”
Naomi Campbell – Foto: Rohn Meijer
“Tegenwoordig zijn de gezichten ook niet meer zo markant. Het publiek weet niet meer wie ze zijn. Destijds kende iedereen de grote topmodellen, zelfs bouwvakkers wisten wie Naomi Campbell of Claudia Schiffer was. Nu is dat heel anders.”
Wie heeft topmodellen groot gemaakt?
“Twee woorden: Gianni Versace.”
Je hebt al vele beroemdheden voor de lens gehad, wie zou je nog wel een keer willen fotograferen?
“Al deze dames! Dat lijkt me heel leuk. In het bijzonder Sophia Loren, waarmee ik ook nog een keer de sterren van de hemel heb gedanst, haha.”
Foto: Martin van Os
“Je moet het moment pakken.”
Heb je zelf een voorbeeld in de fotografie?
“Henry Lartigue, een fotograaf uit 1900, hij was het begin van de fotografie. Het was een rijke vent die het leuk vond om zijn vrienden te fotograferen. Iets later kwam Peter Lindbergh, hij is geweldig en fotografeert vrouwen op een hele natuurlijke manier. Ook Bruce Weber is fantastisch, hij heeft de fotografie veranderd. En niet te vergeten Helmut Newton, voor zijn sterke krachten. Ik ben echt blij dat ik een aantal van die fotografen ook ontmoet heb.
Oh ja, Henri Cartier-Bresson is ook geweldig, hij heeft mijn, nee eh, ik heb zijn filosofie een beetje overgenomen. ‘Capture the moment’; je moet het moment pakken!”
Zou je zelf wel door één van die fotografen gefotografeerd willen worden?
“Nee! Haha. Ik ben wel eens gefotografeerd. En een aantal van de fotografen die ik net heb genoemd zijn er ook niet meer natuurlijk.”
Foto: Martin van Os
Er is de afgelopen jaren veel verandert binnen de fotografie, van analoog naar digitaal, wat vind u daarvan?
“Tsja, tegenwoordig maken ze zelfs hele campagnes met hun iPhone.Vroeger schoot je de plaatjes, ging je daarna het naar het labratorium en een week later presenteerde je het werk. Of als je echt haast had kreeg je ze in 3 a 4 dagen. Als je nu schiet zit het nog in het fototoestel als er al wordt gevraagd of ze het kunnen krijgen. De fotograaf is nu naast fotograaf ook de ontwikkelaar geworden en moet de foto’s nu dus tevens ‘ontwikkelen’. De kleuren en dergelijke worden bewerkt alsof het een negatief is.”
Wat is uw favoriete werk dat hier hangt?
“De foto van Linda Evangelista, blonde Linda. Het moment dat ik de foto nam was erg leuk (grinnikt).”
Linda Evangelista – Foto: Rohn Meijer
Heb je thuis zelf ook werk hangen?
“Ja, Linda niet maar ik heb wel anderen hangen. Nadja Auermann bijvoorbeeld, zij had de langste benen van alle modellen, prachtig!”
“Ik ben een vampier, ik zuig de jeugdigheid uit jonge mensen.”
Wat is jouw favoriete vorm van fotografie?
“Mode, mensen. Ik werkte eerst voor de bladen en nu werk ik direct voor de modehuizen, dat vind ik interessanter. Je hoeft dan niet van modeshow naar modeshow te racen en kan ik me concentreren op één show. Ik maak nu ook bijvoorbeeld een foto van links, en één van rechts, en voeg deze vervolgens samen in Photoshop en haal ik dingen uit de foto. Bijvoorbeeld mensen die niets met de foto te maken hebben (visagistes etc.) of troep op de grond.”
We geloven bijna niet dat je 70 jaar bent, hoe blijf je zo jong?
“Ik ben een vampier, ik zuig de jeugdigheid uit jonge mensen haha. Én ik heb goede genen, mijn moeder was een prachtige vrouw en overleed pas op haar 98e!”
Kate Moss – Foto: Rohn Meijer
Wat is jouw definitie van het woord glamour?
“Het is een houding. Het gaat niet specifiek om wat je aan hebt. Twee personen kunnen dezelfde kleren aan hebben maar de één kan glamorous zijn en de ander niet, het gaat er om hoe je het draagt. Zo zag ik eens een Afrikaanse vrouw, de moeder van een ober in een pizzeria in Milaan, zij droeg een kleurrijke doek om haar hoofd en twee prachtige gouden oorbellen. Zij had me toch een glamour! Wauw, ze leek wel een koningin. Maar je kunt natuurlijk ook glamorous gemaakt worden door je haar en make-up en de specifieke Hollywoodglamour fotografie.”
“Sinds ik aanwezig was kleedde iedereen zich veel beter.”
Waar ben je momenteel mee bezig?
“Deze tentoonstelling, haha! Verder ben ik bezig met een boek. Deze moet ik nog verder uitwerken. Het krijgt de naam ‘The colours of India in black and white.’ Het zijn reisfoto’s van verschillende reizen in India die ik gemaakt hebt. Ze zijn allemaal in zwart-wit maar tegelijk zo kleurrijk dat het toch niet echt zwart-wit is. Ik voor zwart-wit gekozen omdat het de armoede een beetje uit de foto’s haalt. In zwart-wit vallen heel veel fouten weg, als iemand iets aan heeft wat niet helemaal perfect is zie je dat niet meer.”
François-Léon Van der Velden, Lisa Vermeij, Rohn Meijer en Eduard Planting – Foto: Martin van Os
“Ik heb er veel gereisd en ook 6 weken bij een film gewerkt als set-fotograaf. De acteurs stonden voor mij maar ik draaide me ook om. Ik fotografeerde iedereen, de elektricien, de assistente, de mensen van de catering. Door het kastensysteem was er een groot verschil in hiërarchie, zo zaten de lagere kasten apart te eten, ze kregen ook andere dingen te eten, en mochten ze niet rechtstreeks met iedereen praten. Ik doorbrak dat door mijn camera om te draaien en ook hun te fotograferen. Na een week kwam de regisseur naar me toe en zei “Sinds jij hier bent kleedt iedereen zich veel beter!” Elke dag had iedereen hun haar netjes! Schijnbaar heb ik dat effect op mensen.” ;-)
Comments