Wij van Glamourland zijn niet vies van een feestje. Op korte termijn zal het werk van de beeldschone glaskunstenares Sylvia-Monique Blankendaal geëxposeerd worden tijdens haar vernissage. We trokken de stoute glazen muiltjes aan, doken de kunstzinnige wereld van de brunette in en hebben haar eens flink aan de tand gevoeld. Buiten champagne, zijn wij ook wel te porren voor exclusieve kunstwerken van Tiffany glas en goud.
Daar waar sommige mensen van kinds af aan al weten dat ze kunstenaar willen worden, ging dat bij Sylvia-Monique net iets anders. “Ik heb dat nooit gehad, ik was wel altijd al heel creatief!” In haar jongere jaren verdeed de kunstenares voor haar gevoel haar tijd met een opleiding Cultuur, Organisatie en Management aan de Vrije Universiteit. Buiten haar studie om deed ze extracurriculair wel aan beeldhouwen. “Wanneer ik een beeldje had gemaakt van steen of van brons, werd het direct geëxposeerd in de hal van de VU.”
Met een voorliefde voor glas én in het bezit van een glasverzameling is het niet zo gek dat Sylvia-Monique kunst maakt waarin ze dit favoriete materiaal gebruikt. Wij van Glamourland vroegen ons natuurlijk af hoe ze er op kwam om onder andere Tiffany glas en goud te gebruiken in haar Mondrianeske kunstwerken.
“Ik wilde een keer een geschenk voor iemand maken, een geliefde. Kopen is natuurlijk makkelijker maar ik vind iets maken veel leuker, het geeft een veel persoonlijker gevoel. Ik ben naar een winkel gegaan voor kunstbenodigdheden om te checken wat voor materialen er zouden zijn, ik wilde me laten inspireren en vond daar een klein emmertje met minitegeltjes van glas. Toen ik dit zag staan dacht ik, goh nooit gedaan. Ik heb nog maar 2 weken de tijd dus laat ik het eens proberen.“
Uiteindelijk is het een hart geworden in een mozaïekvorm dat dusdanig in de smaak viel dat er zelfs een traantje werd weg gepinkt. “Ik raakte dus iemand met mijn werk. Hoe heerlijk is dat! Er ging van alles door mijn hoofd; misschien moet ik mij meer ontwikkelen? Ik heb direct een cursus gevolgd bij een mozaïekatelier en maakte daar een hart in het driedimensionaal. Die vrouw vroeg direct of ik voor haar wilde werken als freelance docent.“
Ze ging druk aan de slag en kon zich goed vermaken met de kleine tegeltjes. Helaas kwam het vooralsnog niet verder dan werken in het weekend, in de avonduren of een stuk maken in opdracht. Omdat er ook brood op de plank moest komen had de jonge muze een goede kantoorbaan. Maar zoals bij vele kunstenaars kruipt het creatieve bloed waar het niet gaan kan, iets waar Sylvia-Monique pas écht achter kwam toen ze voor zich uit zat te turen op haar werk. “Ik had mijzelf omringd met foto’s van mijn werken. Ik zat inmiddels op het Museumplein, keek uit over het Concertgebouw en zag de ondergaande zon. Al die mensen buiten, wat doe ik hier binnen?! Dit is een nare droom! Ik doe iets wat ik niet moet doen, ik moet mijn kunst ontwikkelen en ik moet naar buiten. Dit was de beslissing om te stoppen met mijn kantoorbaan en mijn werk te gaan verkopen.“
De rest is geschiedenis. Wij van Glamourland vroegen ons af, hoe de knappe kunstenares deze vorm van mozaïek zich zó eigen heeft kunnen maken. “Het medium is mozaïek, maar niet in de traditionele zin des woords, als je aan mozaïek denkt, denk je eerder aan organische vormen. Ik werk ook niet figuratief.“
Geen bloemetjes van gebroken badkamertegeltjes dus. Hoewel Sylvia-Monique momenteel helemaal in een glasfase zit, doet ze ook nog wel eens iets met steen en brons. Zo liet ze ons bijvoorbeeld een bijzonder spiraalvormig stuk van speksteen zien. “Nu kan ik je vertellen dat ik afgelopen maart, gedurende de TEFAF een aantal weken op de galerie heb gepast van een standhouder aan de Spiegelstraat. Ik had nog wat steen liggen en had weinig te doen. Ik heb dat stuk steen en wat beeldhouwgereedschap naar de galerie meegenomen en ben gewoon aan de slag gegaan, het geeft toch bijna geen troep.”
We luisteren geboeid naar de gepassioneerde verhalen die schuilen achter elke stuk. “Ik houd echt van mijn werk, als je het ophangt creëer je de illusie van een raam in je huis dat speelt met alle vormen licht. Het wordt een levend ding. Een schilderij krijgt in de ochtend geen andere kleur, althans niet significant.”
Het leven van een (glas)kunstenaar gaat niet altijd over rozen, zo wordt Sylvia-Monique nog wel eens verkeerd begrepen. Wanneer mensen aangeven dat ze een leuke spiegel maakt, heeft ze haar weerwoord dan ook al snel klaar: “Als je naar het museum gaat, zeg je toch ook niet, goh leuke verf.“
Wat wel blijkt is dat de creatieve Amsterdamse probeert over te brengen dat niet alles is wat het lijkt. “Wanneer een mens in de spiegel kijkt is het beeld in beginsel al niet conform de werkelijkheid, vanwege het spiegelende karakter. Mijn werk is hier nog eens een extra abstractie van, het moet prikkelen en uitdagen tot nadenken over de aard van de werkelijkheid. Wanneer mensen het onfraai vinden is dit dus alleen maar grappig, in feite vinden ze zichzelf dan ook niet mooi, je kijkt tóch in een spiegel.
Met zoveel afgeronde projecten vroegen wij ons oprecht af of er een stuk is dat er uitspringt, een absolute favoriet. Na het uitvoerig bestuderen van haar collectie waren wij er al wel achter. Spiegelend Tiffany glas in combinatie met witgoud zou beeldig aan onze glad gestucte redactiemuur staan. Sylvia-Monique geeft echter een voorkeur aan een bronzen beeld dat zij heeft gemaakt tijdens haar studie, een voluptueus torso van een mooi vrouwelijk figuur.
“Het is gewoon mooi, de draaiing van het middel, de borst die op een bepaalde manier valt. Ik was geïnspireerd door het 1e jaar van mijn studie Kunstgeschiedenis, aan de UVA. Zo een studie die je doet als je niet zeker weet wat je wilt doen. Ik heb dit 1 jaar gedaan en heb vaak colleges gehad in het Allard Pierson museum aan de Oude Turfmarkt. Ik had een fascinatie voor Mesopotamische vruchtbaarheidsiconen en ronde vrouwelijke sculpturen, daarom is dit beeld favoriet.“
Wij van Glamourland kunnen enthousiast babbelen over de sprankelende inhoud van een champagneglas, toch ziet Sylvia-Monique dat simpele glas net iets anders. “Ik hou heel erg van glas, als ik ergens een mooi stuk glas zie inspireert me dat ook echt om er iets mee te maken, het kan voor mij een verhaal vertellen, het verdient een eigen platform als het ware. Die inspiratie komt uit een plek van totale stilte in mijzelf. Ik laat mij niet inspireren door anderen, hooguit globaal door een kunstenaar als Mondriaan die onbewust mijn inspiratie is geweest.“
Wij van Glamourland waren natuurlijk wel benieuwd tegen welke collegae de Amsterdamse opkijkt. Rembrandt? Vincent van Gogh? Niets is minder waar! “In mijn ogen verdienen Dadara, Banksy en Daan Roosegaarde veel credits. Ze hebben goede sterke projecten die uitdagend zijn, prikkelen, en in mijn optiek zeker iets bijdragen aan de wereld. Wat dacht je van die brandende Facebookduim van Dadara?! Daar ga je toch over nadenken?“
Terug naar de champagneglazen. Binnenkort zijn de stukken van Sylvia-Monique te bewonderen tijdens een heuse vernissage in het Arsenaal van Jan en Monique des Bouvrie. Wij van Glamourland zijn er uiteraard bij en vroegen een kleine tip van de sluier. Wat kunnen we allemaal verwachten? Met een glimlach van oor tot oor vertelt ze:
“Van alles! Sowieso 3 fantastische werken en 1 kleiner werk. Het is ook voor het eerst dat een nieuwe creatie tentoon wordt gesteld, het stuk heet Manhattan. Een abstracte city skyline opgebouwd uit industrieel spiegelglas van 1 bij 1 meter. Dit glas is iets dikker dus heeft ook meer diepte. Oh, en je kunt natuurlijk ook voldoende Tiffany glas en gouden elementen verwachten. Ik heb een selectief gezelschap, een besloten groepje pers en een hele gezellige cateraar. Oja! En er is een special guest, wie, verklap ik nog niet.“
Dat is niet zomaar wat, een vernissage in het Arsenaal. Wij houden van aanpakkers en gingen er al vanuit dat Sylvia-Monique nog wel wat plannen zou hebben voor de toekomst. “Ik heb natuurlijk professionele maar ook persoonlijke doelen. Mijn meest acute en directe professionele doel is tevens ook heel persoonlijk. Ik wil naar de TEFAF in maart, in ieder geval met één werk! Dat is voor mij de ultieme erkenning. In november hangt er net als het afgelopen jaar ook een van mijn stukken op de PAN, de kunstbeurs in de RAI. Daar hangt museaal werk en als de kwaliteit niet voldoende is mag het er gewoon niet hangen. Toen het dus door de strenge keuring kwam was dit voor mij al een onwijs compliment. Een goed opstapje voor de TEFAF, die zijn nog strenger, dat is mijn doel en daar wil ik heen.“
Een mooi doel voor een mooie vrouw, met geweldig werk! Sylvia-Monique Blankendaal is een kunstenares die voortbouwt in de traditie van de Nederlandse kunst. Wat ze maakt is duidelijk iets Nederlands, mede door de vergelijking die al snel wordt gemaakt met Mondriaan, maar dan in een glitterjasje. “Ik ben een Nederlands merk en ik wil dat mensen zien dat ik Nederlands ben. Dat maakt mij ook voor het buitenland interessant.“
Buitenland of niet, wij van Glamourland voelen ons een pareltje in het goud bij de Amsterdamse kunstenares en toasten op haar prachtige werk tijdens de vernissage op 8 oktober in het Arsenaal. Chapeau!
